Artvin’in Borçka ilçesindeki Mescitli Havzası, yaşlı ormanları, endemik bitkileri, saf Kafkas arısı, tarihi mescitleri ve eşsiz doğasıyla ziyaretçilerini bekliyor.

Mescitli, Sistemli, Efeler, Kayalar, Maral ve Uğur köylerini bünyesinde barındıran ve yaklaşık 25 bin hektardan oluşan Mescitli (Macahel) Havzası’nda 23’ü endemik 990 bitki çeşidi yayılış gösteriyor.

Bozulmamış ekolojik ve kültürel bir hazine olarak saf Kafkas arısı ırkının üretim ve gen merkezi olan Mescitli Havzası, yeşil vadileri, alpin çayırları (yüksek yerlerdeki çayırlar), yaşlı ormanlarının yanı sıra bozayı, çengel boynuzlu dağ keçisi, dağ horozu ve yırtıcı kuşlar üzere yaban hayatını da bünyesinde barındırıyor.

UNESCO’nun İnsan ve Biyosfer Programı kapsamında 29 Haziran 2005’te biyosfer rezerv alanı (uluslararası değere sahip ve program içerisinde yer alan karasal ve/veya kıyı ekosistemlerine sahip yerler) ilan edilen Mescitli, UNESCO muhafazası altında, Türkiye’nin tek biyosfer rezerv alanı olma özelliğini koruyor. Yağmur ormanı ekosistemine sahip havza, ziyaretçilerini cezbediyor.

Yörede Osmanlı periyodunda 1855’te yapılan Mescitli Köyü Mescidi ile 1851’de Maral köyünde ahşap mimari ve kök boya kullanılarak rengarenk motiflerle süslenen İremit Mescidi de dikkati çekiyor.

İstanbul’dan yöreye gelen 32 yaşındaki Anıl Can Duranoğlu, AA muhabirine, yeni tip koronavirüs salgınıyla çabadaki kısıtlamaların kalkmasıyla tabiatla iç içe tatil için Artvin’e geldiğini söyledi.

Mescitli Havzası’nın güçlü florasının kendilerini cezbettiğini ve bir günlerini havzayı gezmeye ayırdıklarını anlatan Duranoğlu, “Camili çok keyifli, enteresan bir coğrafya. Bir bitki bilimci üzere buradaki zenginliğin çok farkında olmasak da görsel manada büyüleyici.” dedi.

Duranoğlu, Mescitli bölgesine gelirken burada şelale olduğunu bilmediğini belirterek, “Maral Şelalesi bizim için sürpriz oldu. Bu kadar büyük bir şelaleyle karşılaşacağımızı bilmiyorduk, ihtişamı karşısında etkilendik. Burada suyun ve tabiatın bütünleşmesi bize huzur verdi.” diye konuştu.

Anıl Can Duranoğlu’nun eşi Dilara Duranoğlu da İstanbul’un yorucu kent hayatından bir nebze olsun uzaklaşarak sakin bir ortamda tatil yapmak için Artvin’e geldiğini lisana getirdi.Artvin’de gezip görülecek çok yer olduğunu, bundan ötürü 5 günlerini yöreyi gezmeye ayırdıklarını tabir eden Duranoğlu, “Bugünümüzü de Camili’ye ayırdık. Mükemmel bir yer. Tabiatı, tarihi mescitleri, şelalesi dayanılmaz. Artvin’in her yeri hoş ve yeşil fakat Macahel’de çok farklı ve güçlü bir bitki örtüsü gördük. Mükemmel bir yer, çok beğendik. Tabiat insanlara farklı tecrübeler yaşatabiliyor. Dün bir yaylada bulut denizine denk geldik. Burası bu mevzuda şahane bir yer. Herkes gelsin, en az bir hafta tatil yapsın.” dedi.

“Hem tabiat hem de kültür turizmini bir ortada yaşıyoruz”

Kırşehir’den gelen Kemal Çelik, Mescitli Havzası’nda hem tabiat hem de kültür turizmini bir ortada yaşadıklarını söyledi.Farklı renklerle boyanmış İremit Mescidi’nden etkilendiğini anlatan Çelik, şunları kaydetti:”Buranın ahşap mimarisini ve renkli motiflerini çok merak ediyordum. Burada daha evvel hiç görmediğim, çok farklı desenler var. Bir caminin bu biçimde boyanmış olması beni çok etkiledi. UNESCO müdafaası altındaki Macahel Vadisi ve İremit Mescidi’nin ahşap ve renkli mimarisi beni bu bölgeye getirdi.”

Mescitli Havzası’nda 17 yıldır arıcılıkla uğraşan Muhammet Erkan ise Macahel’in saf Kafkas arısının gen merkezi olduğunu söyledi.Burada ana arı ve organik bal üretimi yaptıklarını anlatan Erkan, şöyle konuştu:”Burada 25’e yakın aile damızlık ana arı üretiyor. Burada üretilen arılar da farklı vilayetlerdeki arıcılara gönderiliyor. Bu havzadaki bal büsbütün organik. Harikulade bir balımız var. Buranın balını bir kez alanlar bir yıl öncesinden sipariş veriyor. Havzada yılda üretilen 40-50 ton civarındaki bal 2-3 aya bitiyor.”