Kız kardeşlik networkü olan BinYaprak’ın da dayanak olduğu araştırma, bayanların istihdama iştiraklerinin artması için fiyat eşitliğine, esnek çalışma saatlerine, çocuk bakımı yardımlarına ve bayan liderlik programlarına gereksinim duyduklarını gösterirken, bayan istihdamı noktasında pandemi ile birlikte çok farklı bir noktaya gelindiğini ortaya koydu. Genel olarak, bayanların istihdamda etkin olarak yer alması noktasındaki toplumsal beklenti geriliyor.

2018 yılında, toplumun yüzde 68’i ‘kadınlar ailelerinin ekonomik muhtaçlıklarını karşılamak zorundadır’ sözüne katılırken, bu oran Şubat 2021’de yüzde 39’a düştü. 2018’de her on bayandan yedisi, ailesinin ekonomik muhtaçlıklarını karşılaması gerektiğini düşünürken, Şubat 2021’de bu oran her on bayandan dörde düştü. Çarpıcı araştırmada çıkan sonuçlara nazaran; pandemi ile birlikte, hali hazırda istihdamda olmayan fakat “gelecekte iş arayacağım” diyen bayanların oranı 2018’den bu yana, yüzde 57’den yüzde 43’e gerilerken, “ülkede beşerler iş bulamıyorsa, çalışmak bayanlardan çok erkeklerin hakkıdır” diyen bayanların oranı da 2018’den bu yana yüzde 25’ten yüzde 29’a yükseldi.

Motivasyon düştü

Pandeminin ekonomik, toplumsal ve ruhsal sonuçlarından ötürü, bayanların istihdama katılma planları ve motivasyonları düşüyor. Bunun temel sebeplerinden bir tanesi çalışan bayan ve çocuk ikilemi. Hakikaten 2018’de “çalışan annenin çocuğu bundan olumsuz etkilenir” tabirine katılanların sayısı yüzde 31’den yüzde 50’ye yükseldi. Bu tabire katılan çalışan bayanların oranı çalışmayan bayanların oranına nazaran manalı olarak daha yüksek. Çocukların eğitimleri için ebeveynlerine gereksinim duydukları bu periyotta çalışan annenin çocukları olumsuz etkilenmekte.

Öte yandan toplumsal cinsiyet rolleri pandemiyle birlikte sürpriz bir halde olumlu istikamette değişiyor. 2018’de ‘eşler konut işlerini paylaşır’ tabirine katılanların oranı yüzde 66’dan yüzde 78’e; “eşler çocuk bakımı ortaklaşa üstlenir” tabirine iştirak oranı ise yüzde 70’ten yüzde 77’ye yükseldi.