BAŞKAN YILMAZ Ankara – 609 TL’lik engelli maaşı ve toplumsal yardımlarla yaşayan F.U. kalp rahatsızlığı tasasıyla hastaneye gitti. Şikayetine bağlı tetkiklerle bir arada kendisine Kovid-19 testi de yapıldı. F.U., meskenine döndüğünde yeğeninin kayıp olduğunu öğrenince kayıp başvurusu yapmak için gece yarısı karakola gitti. F.U. ve yakınlarından kimlik bilgileri istendi ve GBT süreçleri yapıldı. Akabinde misyonlu polisler, F.U.’ya Kovid-19 testi verdiği için karantinada olması gerektiğini, Kredi Yurtlar Kurumu yurduna götürüleceğini bildirdi. F.U. kendisine test sonucu çıkana kadar karantinada kalması gerektiği istikametinde bir ikaz yapılmadığını söyledi, lakin sonuç değişmedi. Sonraki gün Gebze’de bir yurtta zarurî karantinaya alınan F.U’nun test sonucu “negatif” olarak geldi. Karantinadan çıkan F.U., bir mühlet sonra e-devlet kayıtlarını incelerken hakkındaki idari para cezasını ödemediğinden 3 bin 150 TL vergi borcu olduğunu fark etti.

TBMM’ye başvurdu

Cezanın iptali için yaptığı müracaatlardan sonuç alamayan F.U., son deva TBMM Dilekçe Komisyonu’na başvurdu. Dilekçe Kurulu ise, F.U.’ya, idari para cezası ve yaptırıma karşı, kararın bildirisinden itibaren 15 gün içinde sulh ceza mahkemesine başvurulabildiğini, bu mühletin geçirilmesi halinde idari yaptırımın kesinleşeceğini bildirdi.

Zorlayıcı sebep olması halinde ise, bu sebebin varlığı ortadan kalktıktan sonra en geç yedi gün içinde karara karşı müracaat yapılabileceğini anımsatan komite, bu teşebbüsün kararın mutlaklaşmasını engelleyemeyeceğini lakin mahkemenin süreci yerine getirmeyi durdurabileceğini kaydetti. Sulh ceza mahkemesine verilecek bir dilekçe ile bu sürecin başlatılabileceğini belirten Kurul, “inceleme sonucunda müracaatın, yargı mercilerinin vazife alanına girdiği anlaşılmıştır” diyerek, F.U.’ya mahkemeyi adres gösterdi.